Beden dili ve sosyal çevre

Geçenlerde - ki bu tam da final döneminin ateşli zamanına denk geliyor - beden dili üzerine bir kitap okudum. Bende böyle bilinçaltıymış, beden diliymiş, psikolojiymiş, sayısallıktan uzak şeylere karşı hafif bir merak var. Kitabın adı Beden Dili / Davranış Anahtarı ( Otto Schober ). Açıkçası çoook da süper bir kitap diyemem ama az çok birşeyler öğrendim. Kitapta bir konu vardı ki, beden dilinin sosyal yaşamda cinsiyete göre anlamları ve etkileriydi. Okur okumaz Ayşe'ye ( ömrümün son 2 yılının 3/4ünde beni yalnız bırakmayan candan şahıs ) anlattım çünkü ilginç geldi yazılanlar.
Schober'e göre, günlük yaşamda kadın ile erkeğin bedensel olarak kendini ifade etme yöntemleri farklıdır ve eğer bunlar aralarında yer değiştirirse, yanlış anlaşılmalara yol açar. Örneğin, bayanlar genelde bacaklarını toplayıp ( dizin üzerinden bacak bacak üstüne atıp ), kollarını çok yaymadan, daha az yer kaplayarak oturur. Duruşlarında ise genel olarak bir sığınma, korunmaya ihtiyaç duyma, kendine bir destek arama ifadesi vardır ( resmen ezik demiş bayanlara :@ ) Erkeklerde ise bayanların aksine, ayak bileği diz üstüne konarak bacak bacak üstüne atma, geniş yer kaplayarak ( yayılarak :D ) oturma genel duruştur. Bu tip duruşlar da güçlülük, baskınlık, yönetmeye yatkınlık gibi anlamlar içerir. Eğer bir erkek bir bayan gibi oturursa ( kollar-bacaklar toplanmış ), yanlış anlaşılır ve genelde bu tip erkekler toplumda eleştirilir. Bayanlar da bir erkek gibi duracak olursa, bu gerek erkekler gerekse bayanlar tarafından ters karşılanır.
Şu ana kadar yazdıklarım aklıma yatıyor. Ama takıldığım nokta şu: Biz bayanlar hep ezik gibi mi durmak zorundayız yani??? Eğer gücün simgeleri dimdik ve bacakları omuz hizasına kadar açık durmak, mümkün olduğunca çok yer kaplamak, kollarını bacaklarını toplamamaksa, ve kadınların erkek gibi ( yani dominant karakter gibi ) durması başkalarının - özellikle de erkeklerin :D - hoşuna gitmiyorsa, biz nasıl kendimize güvenimizi ifade edeceğiz? Genel olarak erkekler kendine fazla güvenen bayanları sevmezler, bayanlar da bir erkeğin korumasını hissetmekten hoşlanır, iyi güzel. Ama toplumda kendimizi kabul ettirirken duruşumuzu kullanamayacaksak, yarışa arka sıradan girdiğimiz anlamına geliyor bu! Yazık değil mi bize??? ( feminist gördüm kendimi :p )
Bunlara rağmen, aslında bu tip geleneksel yaklaşımın nispeten azaldığını düşünüyorum.Şu ana kadar çok şükür "şöyle oturuyorsun, böyle duruyorsun" siye tepki almadım pek ( Alsam da bana ne, ben rahatım hıh! ). Bayanlar sosyal yaşamda daha da aktifleştikçe, bu tip kriterler ana belirleyiciliğini kaybediyor sanki. Zaten kaybetmezse, yeni nesil kızlar ne iş bulur, ne de koca :D