Yine yeni lise...

Arkadaşlar... ekine köküne ayırırsak "arka-daş". TDK da uygun tanımı yapmış sözlükte. Hayatımızın her kesitinde bu tanıma uygun insanlar oluyor, kimi zaman bazıları ön plana çıkıyor ama sonuçta o tanıma girenler genelde o özelliğini koruyor. Şimdi kimse alınmasın ama, şöyle bir geriye ve şimdiye baktığımda birçok yakın arkadaşım oldu ve hala da öyleler; ama lisedekiler bir başkaymış bunu anladım. Üniversitedekiler de apayrı ama üniversitedeki bu gerçek arkadaşlar sınırlı sayıdaysa, lisedekilerin sınırlı hali bile daha fazla. En önemlisi ordakiler ne olursa olsun daha sıcak geliyor bana.
Yatakhane arkadaşlarımla paylaştıklarımı birşeyle kıyaslamama gerek bile yok. Ama asıl güzel gelen, okul zamanı özel bir yakınlığım olmadığı halde uzun süre sonra bir araya geldiğim arkadaşlarımla eskisinden de samimi olabilmem. Arada kötü birşeyler geçsin ya da geçmesin, aylar sonra tekrar görünce her gün görüşüyormuş gibi sıcak ve samimi muhabbet edebilmek çok hoş birşey.
Birkaç gün önce lise sınıf arkadaşları olarak toplaştık. Bu kadar sevindirik bir şekilde böyle bir yazı yazmamın sebebi bu :) İnsanın bir yandan büyüdüğünü hissedip bir yandan da gerçek arkadaşlığın tadını alması harika birşey. "Hadi kalkın şuraya gidelim" deyip arabaya atlamak, onu beğenmeyip başka yere gitmek, ciddi muhabbetlere girmek ya da geyik yapmak, ama en güzel tarafı bunu üniversitedeki şimdiki arkadaşlarınla değil de eski arkadaşlarınla topluca yapabilmek... Karar verdim, herkesle bağlantımı sıkı tutmaya çalışacağım; ilkokul arkadaşları dahil :D İlkokul arkadaşlarınla yıllar sonra yapılan msn ve facebook geyikleri için ayrı bir yazı yazarım daha sonra =P
Bu yazıdan alınabilecek tek ders: -Özellikle bunu okuyan lise öğrencileri varsa dikkat etsin- Arkadaşlarınızın değerini bilin. Onlarla geçirdiğiniz zamanın güzelliğini başka birşey sunamaz.